Middels dit pamflet wil ik mijn beroep en dat van mijn gediplomeerde vakgenoten beschermen.

 

Herborist is een oud beroep.

Het beroep werd in Frankrijk in 1312 voor het eerst officieel benoemd.

 Herborist (kruidengeleerde) is tegenwoordig geen beschermde titel meer.

Iedereen mag zichzelf zomaar herborist noemen.

Je kunt een cursus volgen van 6 lessen van 3 uur et voilà,

Je hebt het diploma.

Je bent een herborist geworden.

Tsja.

 

De nieuwe tijd

Anno 2020 lijkt het leven soms maakbaar.

Je kunt zijn en worden wie en wat je wilt.

Dat wordt dikwijls gepredikt.

Met een beetje kennis.

Met geloof in jezelf.

Een goede marketingstrategie.

De juiste tekst en woorden kan je de markt op.

Eerst de buitenkant en dan de inhoud?

Natuur is een hot item vandaag de dag.

De natuur is hip en trendy tegenwoordig.

Deze woorden zal ik zelf niet gebruiken.

Meer en meer mensen willen

in harmonie met de natuur  zijn,

de geneeskracht van natuur ontdekken,

steeds meer zelfvoorzienend leven,

voor zelfredzaamheid kiezen,

beseffen dat de natuur de oorsprong van de mens is.

Dat juich ik van harte toe!

Daar is de aarde,

daar zijn we met z’n allen wel aan toe.

Toch?

 

Vanuit dit ontwaken is er steeds meer belangstelling voor kruiden.

Dat is fantastisch!

Dat sluit aan bij mijn passie, visie en missie.

Daar ben ik als herboriste klaar voor.

De kennis wil ik met passie en liefde doorgeven.

 

Het aanbod is groot en divers.

Honderden kruidencursussen.  

Zesdaagse tot vier jaar durende opleiding.

Duizenden workshops.

Van bosbaden tot wildplukken.

Van bushcraft tot survivaltechniek.

Zalven en natuurcosmetica maken.

Tig webshops die kruidenbereidingen verkopen.

Genoeg mensen die zich herborist noemen.

Marktkraampjes met kruidenzalven, crèmes, kruidenmengsels, smeersels en meer.

Fait à la maison.

En ik zit daar ook ergens tussen.

 

Hoe kan je in dit aanbod het kaf van het koren scheiden?

Hoe leer je kwaliteit herkennen?

En bovenal;  wat is nu de juiste kennis?

 

Stel je voor

Een zon overgoten dag.

Je bezoekt op het dorpsplein een marktje.

Daar staat een kraampje.

Iemand verkoopt daar kruidenzalfjes.

Ze zijn zelf gemaakt.

Naar een recept op internet.

Door een liefhebber van kruiden.

Een uit de hand gelopen hobby.

Op een potje staat dat de zalf een verbrande huid geneest.

De zalf bevat Sintjans kruid.

Zelf geplukt.

De maker heeft er etherische olie van sinaasappel & citroen aan toegevoegd.

Past goed bij de zomer.

De zalf heeft inderdaad een heerlijke, frisse geur.

 

Stel je voor

Je schouders zijn verbrand.

Je koopt een potje en smeert royaal.

Na een half uur is je huid nog roder dan rood.

De maker wist niet dat die zalf niet in het zonlicht gebruikt mag worden.

De etherische olie van citroen en sinaasappel maakt de huid gevoelig voor zonlicht.

Dat zelfde geldt voor het Sintjanskruid.

Maar dat stond gelukkig wel in het recept op internet.

 

Stel je voor

De zalvenkoper denkt: zie je wel,

Die kruidenlui zijn niet te vertrouwen

Het zijn charlatans

En stapt een pharmacie binnen.

 

Jammer.

Voor het fantastische Sintjanskruid.

Voor de zalvenkoper.

Voor de kruidenkenners die wisten van onhandige combi van de zon en het kruid.

 

Wat mij betreft

Ik geloof in vakman en -vrouwschap.

Ik ben een voorstander van studie, bij de juiste leraren.

Ik kies voor kennis, inhoud en ambacht.

Ik ben een liefhebber van tijd nemen om te verdiepen.

 

Conclusie

Herborist is een beroep, geen hobby.

Een herborist word je niet, dat ben je.

Daar heb je veel kennis voor nodig.

En dat vergt tijd en studie.

 

Herboristenstudie

Ik heb drie jaar een studie -Herboristen- gevolgd bij een erkend opleidingsinstituut -de Europese academie-. www.europeseacademie.be

Mijn twee diploma’s staan ingelijst op de schouw in het kruidenatelier.

Op de eerste staat in sierlijke drukletters -herborist-.

Op de tweede -meester herborist-. Ben ik trots op.

Het heeft me geen bloed maar wel zweet en tranen gekost.

Maar de studie die is met deze twee diploma’s niet afgerond.

Je moet op de hoogte zijn van de nieuwe ontwikkelingen op wetenschappelijk gebied.

Ik blijf lezen, studeren en verdiepen.

Ik ga met de tijd mee

Behalve dat ik nog steeds niet kies voor haast.

 

 

Een herborist

• Weet meer dan veel over geneeskrachtige planten.
• Leeft in harmonie met de natuur.
• Teelt, oogst en droogt geneeskrachtige planten.
• Verwerkt geneeskrachtige planten en natuurlijke ingrediënten in preparaten.
• Maakt met deze preparaten kruidenbereidingen als zalf, crème, shampoo, siroop etc.
• Heeft kennis van grondstoffen.
• Weet de juiste kruidensamenstellingen voor geneeskrachtige thee, tinctuur etc.
• Bereidt preparaten op aanvraag.
• Verkoopt met deskundigheid kruidenbereidingen kant en klaar.
• Deelt kruidenkennis middels lezingen, cursussen en workshops.
• Kan een zaak voeren, plantenmengsels en preparaten op basis van kruiden verkopen.
• Kan doseringen bepalen.
• Kan advies uitbrengen betreffende het gebruik van kruiden.
• Kent de contra-indicaties.
• Is een raadgever voor gezondheid en welzijn.
• Is niet altijd een kromgegroeid vrouwtje met een rieten mandje.
• En natuurlijk heeft elke herborist zijn of haar eigen specialisatie

 

Een herborist heeft kennis van zaken als:

Geneeskrachtiger planten, eetbare planten, grondstoffen, inhoudsstoffen, kruidengeschiedenis, fysiologie, menselijk lichaam, voorgangers in de kruidenleer, pathologie, aromatherapie, biologie, plantkunde, volksgeneeskunde, fytotherapie, gemmotherapie, voeding, mensen, kruidenteelt, kruidenoogst, contra-indicaties, kruiden bereiden, vakgenoten, natuur, milieu, bien être, marketing,  en dat de natuur geen haast kent.